تثبیت نانوذرات فلزی بر بستر نانوچندسازه های بسپاری مغناطیسی؛ مسیری نوین در احیای سبزترکیب های نیترو آروماتیک

در این پژوهش، طراحی و تهیه ی نانوچندسازه های مغناطیسی با به کارگیری پلی اتیلن-گلیکول به عنوان بسپاری زیست تخریب پذیر صورت گرفت. در ابتدا، نانوذرات مغناطیسی با روش هم رسوبی تهیه شده و سپس، اصلاح سطح نانوذرات با ترکیب آمینوپروپیل تری-اتوکسی سیلان انجام شد. سپس با اتصال هم بسپار پلی اتیلن گلیکول- تری آزین به سطح نانوذرات اصلاح شده، معماری نانوچندسازه ی مغناطیسی تکمیل گردید. مشخصه یابی نانوچندسازه ی مغناطیسی در هر مرحله با استفاده از میکروسکوپ الکترونی پیمایشی (sem)، پراش پرتوی ایکس (xrd)، مغناطیس سنجی ارتعاشی نمونه (vsm) و طیف-سنجی فروسرخ (ft-ir) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده، اندازه ی ریز ذرات و دامنه ی توزیع باریک آن ها را تایید نموده است. آزمون توزین حرارتی (tga)، نیز نشان دهنده ی ایجاد پوشش بسپاری زیست سازگار با خواص مغناطیسی مطلوب است. در ادامه، نانوچندسازه ی مغناطیسی بسپاری به عنوان تکیه گاهی مناسب در تهیه ی نانوذرات فلزی به کار گرفته شد. نانوچندسازه های بسپاری به دلیل کنترل برهم کنش های میزبان- میهمان و توزیع فضایی مناسب در بین نانوذرات، بستر مناسبی برای پایدارسازی و جلوگیری از کلوخه ای شدن این ذرات می باشند. نتایج داده های به دست آمده از روش-های گوناگون طیف نگاری و طیف بینی از جمله tem و مریی- فرابنفش (uv-visible)، حاکی از بهره ی بالای محصول نانوذرات فلزی بهینه شده می باشد که در یک مرحله ی زمانی کوتاه تهیه شدند. در بخش دوم پژوهش، عمل کرد نانوکاتالیزگرهای ترکیبی فلزی در فرایند احیای نیتروآروماتیک ها در حضور کاهنده ی سدیم بوروهیدرید بررسی شد. بررسی سینتیک واکنش با استفاده از طیف سنجی ماورای بنفش، توانمندی بالای نانوکاتالیزگرهای فلزی را در این فرایند تایید می کند. این پژوهش، با به کارگیری روشی آسان، ایمن و ارزان در تهیه ی نانوکاتالیزگرهای فلزی قابل بازیافت، مسیری سبز را در احیای ترکیب های نیتروآروماتیک ارایه می دهد.